Het castellum van Valkenburg is geïdentificeerd als het Praetorium Agrippinae dat wordt vermeld op de Tabula Peutingeriana. Het castellum is tussen 1941 en 1953 grotendeels opgegraven onder leiding van professor Van Giffen. Het is waarschijnlijk aangelegd in 39/40 na Chr., volgend op het bezoek van keizer Caligula aan onze streken. Er was een detachement van de Cohors III Gallorum equitata gelegerd. In totaal zijn 7 bouwfasen onderscheiden, waarbij de laatste drie fasen (vanaf ca. 180 na Chr.) steenbouw vertonen. Het is één van de weinige castella in Nederland waarvan vaststaat dat het in de Laat-Romeinse periode (4e eeuw na Chr.) is gebruikt; uit deze tijd stammen graanopslagplaatsen (horrea) die waarschijnlijk gebruikt werden voor de opslag van graan afkomstig uit Brittannië.12
Rond het castellum zijn ook resten aangetroffen van de vicus, een groot grafveld, en mogelijk een badhuis.
De contouren van de laatste bouwfase zijn zichtbaar gemaakt in het plaveisel van het Castellumplein.
Bronverwijzingen
- ↑Hingh, A. de & W. Vos, 2005. Romeinen in Valkenburg (ZH). De opgravingsgeschiedenis en het archaeologische onderzoek van Praetorium Agrippinae. Leiden, Hazenberg Archeologie.
- ↑Dijk, K.M. van 2014. Terreinencatalogus voor de werelderfgoednominatie Romeinse Limes. Amersfoort, Buro de Brug, catalogusnummer 4.1.1