Brandstapel en urn

Tijdens de sloop van de Middeleeuwse kerk in Velden in 1933 worden op de Kerkberg (een oude stuifduin) de fundamenten van muren van alle andere voormalige Veldense kerkgebouwen blootgelegd. In het gedenkboekje ‘Velden 1933, perspectiefschets der St. Andreaskerk’ doet pastoor Joosten verslag van de vondsten maar ook maakt hij een tekening van de opgravingen, een schets van zeer grote waarde. Joosten moet het belang van de historische verslaglegging hebben ingezien. Nergens valt uit op te maken dat er bij de sloop in 1933 een beroepsarcheoloog aanwezig is geweest. Dat is jammer want er wordt nogal wat gevonden op de kerkberg. ‘In de kerk, schrijft Joosten, wordt een brandstapel met geblakerde beentjes van menschen gevonden en op het kerkhof een urn met asch en op een afstand van 5 meter van den toren verscheidene tot scherven gebroken urnen’. Een beroepsarcheoloog had hieruit wellicht belangrijke historische conclusies kunnen trekken. De aanwezigheid van urnen en menselijke asresten zou mogelijk kunnen duiden op een hele oude gewijde of heilige plek of begraafplaats. Niemand weet waar de urnen zijn gebleven.