Terrein met sporen van bewoning mogelijk een viila-complex of vicus. Melick ligt ten noorden van de Roer en is waarschijnlijk de opvolger van het op het itinerarium Antonini genoemde genoemde Mederiacum, een vicus of statio aan de weg van Heerlen naar Xanten. Naar verluidt kruiste de weg juist ten zuiden van de Lorberg de Roer. Betrouwbare restanten ervan ontbreken echter tot dusver.
De Lorberg, een markante verhoging die als een schiereiland uitsteekt in het Roerdal, geldt als een strategisch punt. Bij het graven van een tankgracht in WO II zouden hier Romeinse funderingen zijn gevonden.Het terrein is op verschillende tijdstippen door een verscheidenheid aan personen be- c.q. onderzocht (onder meer):- In 1961 een veldverkenning door Glazema (ROB; Waarneming 33460). Rond die tijd ('61-'62) werden door amateur-archeologen talrijke vondsten gedaan onder aan de zuidhelling ('langs sloot'; zie CMA-documentatie) en werd een blok tufsteen gevonden bij een verstoring ('afgraving') in het NW-deel van de Lorberg (Waarneming 33869)- In 1970 werd bij proefboringen een grindweg dwars over de Lorberg aangetroffen (Bekkers en Gootzen 1977, 44). In het CMA bevindt zich een aantekening van Bloemers naar aanleiding van een veldverkenning d.d. 15-08-1967: 'Hier'' [ZW-zijde Lorberg] ook ca 20 cm onder maaiveld een grindpakket ....' ; de locatie wordt aangegeven op een schets. In dit kader zij vermeld dat bij onderzoek binnen het AMR-project een (deze?) grindbaan werd aangetroffen die op basis van de ligging op een erosiepakket hoogstens middeleeuws kan zijn.- In 1983 is in verband met de verbreding van een weg een archeologisch onderzoekje uitgevoerd (ROB), waarbij geen sporen van bewoning uit de Romeinse Tijd zijn aangetroffen (Waarneming 30134). - In februari 2001zijn in het kader van het AMR- project twee proefsleuven gegraven (breedte 2 m); de vlakken werden net onder de bouwvoor aangelegd. Het onderzoek heeft enkele sporen en een erosielaag uit de Romeinse Tijd opgeleverd. De sporen bestaan uit enkele kuilen, waaronder een crematiebegraving. Ze bevinden zich hoog op de flank van de Lorberg. Meer hellingafwaarts blijken de flank en de daarop volgende laagte tot aan de beek afgedekt te zijn met een erosielaag (ca. 40 cm dik) die veel vondstmateriaal bevat. Sporadisch is bij het (lokaal) afsteken van het profiel een spoor (Romeinse Tijd) aangetroffen onder deze erosielaag. Het rijke vondstmateriaal en de aanwezigheid van deze sporen wijzen erop dat onder de erosielaag vermoedelijk nog vele nederzettingssporen schuil gaan.Visuele inspecties vonden onder meer plaats in:- 1967: Bloemers (vrij grote hoeveelheid vondsten vrnl aan ZW-zijde). Idem 1969 ('losse vondsten van veld').- 1982: R. Klok, in het kader van de Registratie Onroerende Archeologische Monumenten.- 1986: ROB; er zijn foto's gemaakt. - 1991: H. Stoepker. 'Op de stort' werden veel Romeinse scherven en dakpanframenten aangetroffen. Naast een op het monument gelegen voederkuil bevond zich een sleuf die tot onder de bouwvoor reikte (ca. 20-30 cm).- 1992: Aerophoto Eelde maakt luchtfoto's in opdracht van de ROB.- 1996: F. Horbach (prov. Limburg); er is geen verstoring waargenomen.- 2001: in het kader van het AMR- project is het monument 13 t/m 16 februari 2001 bezocht. 1