Omstreeks het jaar 170 werd hier een 9 ha (een ruit van 250x350m) groot marskamp ingericht dat plaats bood aan 4000-6000 legionairs. Het kamp was omringd door een wal van bijna een meter hoog en een gracht van 1.5 m diep. Halverwege iedere wal was achter een naar voren geplaatste wal een doorgang. Regelmatige kleine verspringingen in de gracht suggereren dat groepjes militairen telkens werkten aan ongeveer één meter wal en gracht. Zo zou de constructie door 6000 militairen in een paar uur gebouwd kunnen zijn.
Het ligt één tot twee dagmarsen van de Rijn vandaan die destijds als Rijksgrens diende. Het is niet duidelijk wat de reden van het verblijf van legionairs hier was. Deze locatie lag aan een oude route naar het Flevomeer. De vele grafheuvels in de buurt suggereren dat het gebied bewoond was. Mogelijk waren de militairen op een strafexpeditie tegen de Chamaven die de vrede aan de noordgrens van het Rijk verstoorden. 1 De hoeveelheid as van de gevonden broodovens suggereert dat de militairen maar een dag of drie gebleven zijn.
De contouren zijn zijn nog in het landschap te herkennen. Ook vanuit de lucht is de ruitvorm te herkennen. De aarden verdedigingswallen van het kamp hebben de status van rijksmonument en zijn in 2006 deels gerestaureerd.