De bouw van de villa is gestart kort na de Bataafse Opstand (69 na Christus), betrekkelijk vroeg vergeleken met andere villa’s in de regio. De villa is opgetrokken uit hout en natuursteen. De bouw duurde ongeveer vijftien jaar, waarna de villa een monumentaal aanzien moet hebben gehad. Uit pollenonderzoek is gebleken dat de villa te midden van een bomenarm landschap heeft gelegen en dat ten noorden van het terrein, op de drogere gedeeltes, akkers lagen. Dit bevestigde het vermoeden dat het hier een agrarisch bedrijf betrof dat zijn afzet vond in de stad Ulpia Noviomagus Batavorum (Nijmegen).
De villa had typische Romeinse elementen zoals een gescheiden woon- en werkgedeelte (de pars urbana en de pars rustica), een badhuis en een mausoleum. Toch is de indeling van het villacomplex typisch voor de Gallische en Germaanse provincies en daarom wordt er dan ook gedacht dat de herkomst van deze bouwstijlen in voor-Romeins Gallië gezocht moet worden. De gebouwen bevonden zich aan de randen van een grote open ruimte die omgeven was met drie colonnades (overdekte zuilengalerijen). In het mausoleum werden de gecremeerde resten van de bewoners van de villa bijgezet. Het badhuis bestond uit een kleedruimte en een warm, lauw en koud bad. Verder waren er muurschilderingen en met rood versierde vloeren aangebracht.
In het midden van de tweede eeuw werd de monumentale villa afgebroken en vervangen door een kleinere villa. Deze nieuwe villa werd gebouwd op de plek van het afgebroken mausoleum en de bouwmaterialen van het mausoleum werden hergebruikt voor de nieuwe villa; dit laat de band zien tussen de bewoners en hun voorouders. De villa werd tot in de derde eeuw bewoond. Wie er in de villa hebben geleefd is niet bekend. Door sommigen wordt gesuggereerd dat in villa’s als deze vaak veteranen huisden; anderen stellen dat het vermogende personen uit de steden, in dit geval Ulpia Noviomagus, waren. Gezien de luxe van de villa valt in ieder geval met zekerheid te stellen dat vermogende personen hebben geleefd in de villa van Druten1.