Altaar voor Iseneucaega

Altaar voor de inheemse jachtgodin Iseneucaega / Seneucaga. De jachthond en pijlkoker zijn ook attributen van de Romeinse jachtgodin Diana.

De inscriptie luidt¹:

Deae
Seneucaeg(a)e(?)
Ulfenus P(ubli) f(ilius) tribun(us)
[le]g(ionis) XXX U(lpiae) v(ictricis) Severian(a)e
[[Alexandrian(a)e]]
[ar]am cum (a)ede sua a so
[lo] fecit v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito) Imp(eratore)
[d(omino) n(ostro)] Severo [[Alexandro]]
[[Aug(usto) ---]]

Dit zou vertaald kunnen worden met:

"Voor de godin (I?)seneucaega heeft Ulfenus, zoon van Publius, tribuun van het 30e legioen Ulpia Victrix Severiana Alexandriana … dit altaar met bijbehorende tempel van de grond af laten opbouwen en daardoor zijn gelofte ingelost, gaarne en met reden, tijdens het consulaat van onze heer Severus Alexander."

Gedeelten van de tekst zijn in de oudheid weggehakt vanwege de 'damnatio memoriae', de vervloeking van de nagedachtenis aan een keizer, in dit geval Severus Alexander. We kunnen deze ontbrekende delen bijna geheel aanvullen. Doordat het consulaat van Severus Alexander vermeld wordt, kunnen we de steen precies dateren in 222 na Chr. De genoemde tempel is niet teruggevonden ². Het altaar zelf is in 1930 gevonden in de uiterwaarden tussen Zennewijnen en Tiel, in een afgraving net ten noorden van de steenfabriek. ^{3 4 5 6}

References

1. ↑Epigraphic Database Heidelberg: HD005770
2. ↑Geheugen van Nederland: altaar van Iseneucaega
3. ↑Oxé, A. 1931. Ein römisches Weihedenkmal für eine germanische Göttin aus d. J. 222 n. Chr. G. OMROL N.R. 12, blz. 5-12
4. ↑Stuart, P. 1981. Ara cum aedicula. OMROL N.R. 62, blz. 51-58
5. ↑Toorians, L. 2002. Keltisch *Kagjo-; kaai, kade, Cadzand, Seneucaega en Zennewijnen. Amsterdamer Beiträge Zur Älteren Germanistik, Band 56, blz. 17-22
6. ↑Heeren, S. 2009. Romanisering van rurale gemeenschappen in de civitas Batavorum. De casus Tiel-Passewaaij (Nederlandse Archeologische Rapporten 36). Amersfoort, Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, blz. 27