De tempel van Empel is een heiligdom gewijd aan Hercules Magusanus, oppergod van de Bataven. De tempel werd opgericht rond het begin van onze jaartelling en is herontdekt door een amateurarcheoloog in een akker net buiten het huidige Empel. In de buurt van de tempel zijn vele vondsten uit die tijd gedaan, zoals mantelspelden en Romeinse munten, maar ook gebruikte wapens en een metalen helm.
Het terrein van de tempel bestond uit een ommuurde tempelhof van ca. 50 bij 50 meter, met een voorgebouw en ingang aan de westzijde.
Zowel de tempel als het voorgebouw waren gebouwd in Gallo-Romeinse stijl. Door een brand werd het in de 3e eeuw verwoest; een eeuw later werden de laatste restanten geheel afgebroken. De stenen werden onder andere gebruikt bij de bouw van een fort in Kessel. In Empel zijn in diverse moderne schuren ook natuurstenen resten te vinden afkomstig van de tempel.
De tempel lag op een hoger gelegen zanddonk, waardoor het een markante positie had in het door de rivieren gevormde landschap. Uit de vele metalen vondsten blijkt dat de Tempel van Empel een inheemse voorganger heeft gehad in de eerste eeuw voor Christus. Hierbij gaat het om mantelspelden (fibulae), gouden en zilveren Keltische munten, bronzen gordelhaken en fragmenten van bronzen zwaarden. Gezien de datering van de vondsten, kan de cultusplaats al vanaf ca. 100 voor Chr. in gebruik zijn geweest, en waarschijnlijk zelfs eerder.1