In 1838 werd, nagenoeg op de plaats van de huidige Martinuskerk, een nieuwe kerk gebouwd. Daarvoor werd een ouder kerkje afgebroken. Men vond toen resten uit de Romeinse tijd; die waren als bouwmateriaal voor die oude kerk gebruikt1. Onder die resten bevonden zich een wijaltaar voor Mercurius Arvernus en een wijaltaar voor Mars/Halamarthus. Deze altaren maken nu onderdeel uit van de collectie van het Rijkmuseum van Oudheden te Leiden.
Het altaar voor Mercurius Arvernus is van kalksteen en draagt een opschrift op de voorzijde. Op de voorzijde Mercurius zittende met de slangenstaf, tegen de linkerschouder. Aan zijne voeten een liggende bok. Op de ene zijkant de slangenstaf en zak; op de andere een haan2.