In 2010 is hier een grafveld uit de Midden-Romeinse tijd gevonden. Op het grafveld zijn crematiegraven, brandrestenkuilen, kringgreppels en aardewerkconcentraties aangetroffen. De graven dateren vanaf het einde van de 1e eeuw tot de tweede helft van de 3e eeuw.
Ook zijn er nederzettingssporen gevonden. Deze bestaan uit (restanten van) twee huisplattegronden, waterputten, enkele kuilen en een paar greppels. Een klein deel hiervan (de meest oostelijke sporen) dateert ongeveer in dezelfde periode als het grafveld, namelijk Midden-Romeinse tijd. Een groot deel van de bewoningssporen dateert echter in de Laat-Romeinse tijd. De laatst genoemde sporen bevinden zich verspreid over het onderzoeksgebied en dus ook op het grafveld. De verwachting is dat de kern van de midden-Romeinse nederzetting meer naar het (noord)oosten gelegen heeft, aangezien er in het onderzoeksgebied geen huisplattegronden uit deze periode zijn aangetroffen. Begrenzingen van de nederzettingen zijn niet aangetroffen.
Op basis van het vondstmateriaal (aardewerk, metaal, munten, glas) lijkt er geen continuïteit te bestaan tussen de midden-Romeinse sporen en de nederzetting uit de Laat-Romeinse tijd. Verwacht wordt wel dat Valburg vanaf de Laat-Romeinse tijd tot heden continu bewoond is geweest. Opvallend is dat men in de Laat-Romeinse tijd het midden-Romeinse grafveld niet meer als zodanig herkend heeft: Veel van de nederzettingssporen zijn dwars door de crematiegraven en kringgreppels heen gegraven.. 1