There is no English annotation yet. Presented is an annotation in Dutch.
Dit terrein is onderdeel van een 1500 meter lange bewoningszone uit de IJzertijd/Romeinse tijd langs een restgeul van de Rijn. Er is een relatie met Hofstad Terrein 16 en Schalkwijkerweg (Terrein 14) ten zuiden van dit gebied. Uit de opgraving van de vindplaats Castellum, uitgevoerd tussen 2010 en 2012, blijkt dat het landschap tijdens de bewoning zeer dynamisch was, mede door de vele reactiveringen van het geulencomplex door de tijd heen. Desondanks was deze locatie tussen de Vroege IJzertijd en de Vroege Middeleeuwen een geschikte plaats om te wonen. Zowel op de westoever als in restgeul zelf zijn belangwekkende archeologische resten gevonden uit de genoemde periodes. Na een periode van discontinuïteit aan het einde van de Late IJzertijd, globaal de 1ste eeuw voor Chr., werd de vindplaats rond het begin van de jaartelling weer bewoond. In deze vroegste Romeinse periode waren twee erven bewoond, waarvan twee huisplattegronden en enkele kuilen zijn opgegraven. De vondsten wijzen op erop dat de bewoners een band hebben gehad met het Romeinse leger. Omstreeks het midden van de 1ste eeuw na Chr. werden twee of mogelijk drie nieuwe erven ingericht. Op basis van het vondstmateriaal kan opnieuw een relatie met het leger worden verondersteld. Aan het einde van de 1e eeuw was het gebied tijdelijk niet bewoond. Pas in de tweede helft van de 2de eeuw na Chr. werd een nieuw erf ingericht in het uiterst zuidelijke deel van het plangebied. In de aangrenzende geulvullingen bevond zich een concentratie aardewerk, metaal, glas en natuursteen die met het huis kan worden geassocieerd. Daarnaast is nabij het huis ook een groot deel van een houten schrijfplankje gevonden waarop helaas geen tekst kon worden gelezen. De bewoning kwam waarschijnlijk ten einde aan het begin van de 3e eeuw. In de Vroege Middeleeuwen werd het terrein echter weer kortstondig bewoond.12
References
- ↑Steenbeek, R. 1983. Een fosfaatkartering in het Kromme Rijngebied (intern rapport ROB). Amersfoort, Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek, catalogusnummers 20-W-2/20-7
- ↑Renswoude, J. van & D Habermehl, 2017. Opgravingen te Houten-Castellum. Bewoning langs een restgeul in de IJzertijd, Romeinse tijd en Vroege Middeleeuwen. (Zuidnederlandse Archeologische Rapporten 65). Amsterdam, VUhbs
Dit terrein is onderdeel van een 1500 meter lange bewoningszone uit de IJzertijd/Romeinse tijd langs een restgeul van de Rijn. Er is een relatie met Hofstad Terrein 16 en Schalkwijkerweg (Terrein 14) ten zuiden van dit gebied. Uit de opgraving van de vindplaats Castellum, uitgevoerd tussen 2010 en 2012, blijkt dat het landschap tijdens de bewoning zeer dynamisch was, mede door de vele reactiveringen van het geulencomplex door de tijd heen. Desondanks was deze locatie tussen de Vroege IJzertijd en de Vroege Middeleeuwen een geschikte plaats om te wonen. Zowel op de westoever als in restgeul zelf zijn belangwekkende archeologische resten gevonden uit de genoemde periodes. Na een periode van discontinuïteit aan het einde van de Late IJzertijd, globaal de 1ste eeuw voor Chr., werd de vindplaats rond het begin van de jaartelling weer bewoond. In deze vroegste Romeinse periode waren twee erven bewoond, waarvan twee huisplattegronden en enkele kuilen zijn opgegraven. De vondsten wijzen op erop dat de bewoners een band hebben gehad met het Romeinse leger. Omstreeks het midden van de 1ste eeuw na Chr. werden twee of mogelijk drie nieuwe erven ingericht. Op basis van het vondstmateriaal kan opnieuw een relatie met het leger worden verondersteld. Aan het einde van de 1e eeuw was het gebied tijdelijk niet bewoond. Pas in de tweede helft van de 2de eeuw na Chr. werd een nieuw erf ingericht in het uiterst zuidelijke deel van het plangebied. In de aangrenzende geulvullingen bevond zich een concentratie aardewerk, metaal, glas en natuursteen die met het huis kan worden geassocieerd. Daarnaast is nabij het huis ook een groot deel van een houten schrijfplankje gevonden waarop helaas geen tekst kon worden gelezen. De bewoning kwam waarschijnlijk ten einde aan het begin van de 3e eeuw. In de Vroege Middeleeuwen werd het terrein echter weer kortstondig bewoond.12
References
- ↑Steenbeek, R. 1983. Een fosfaatkartering in het Kromme Rijngebied (intern rapport ROB). Amersfoort, Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek, catalogusnummers 20-W-2/20-7
- ↑Renswoude, J. van & D Habermehl, 2017. Opgravingen te Houten-Castellum. Bewoning langs een restgeul in de IJzertijd, Romeinse tijd en Vroege Middeleeuwen. (Zuidnederlandse Archeologische Rapporten 65). Amsterdam, VUhbs
