Een ruim 5 kilometer lang gegraven aquaduct dat water van Groesbeek naar het op de Nijmeegse Hunerberg gelegen castra voerde.
Het aquaduct dat vanaf de stuwwal te Groesbeek tot aan op de Nijmeegse Hunnerberg gelegen castra liep is voor Nederlandse begrippen uniek. Anders dan in veel andere gebieden is in de lage landen water van goed kwaliteit doorgaans eenvoudig met putten te winnen. De aanleg van een aquaduct is kostbaar en vereist bovendien voldoende reliëf wat in Nederland doorgaans ontbreekt. Voor de op de stuwwal gelegen militairen kon via putten waarschijnlijk onvoldoende water gewonnen worden wat een aquaduct noodzakelijk maakte.
Het water was afkomstig van meerdere bronnen. Anders dan we gewend zijn over aquaducten te denken werd het water hier grotendeels door gegraven geulen getransporteerd. Het Kerstendal en het Louisedal zijn hier speciaal door de Romeinen voor gegraven. Hoogteverschillen werden ook overbrugd door kunstmatige dammen, zoals de Cortendijk, Swartendijk en de Broerdijk. Die laatste was ooit tot 8 meter hoog. Bij de Watermeerwijk werd een kunstmatig meer aangelegd. In park Mariënbosch ligt nog een droge greppel die ooit drie meter diep was.
Het restanten van aquaduct zijn eind vorige eeuw als zodanig herkend na suggestie van de amateurarcheoloog B. Brussel.